Heb jij hem nog in je kast liggen? Of ligt hij al jaren bij de laatste persoon aan wie je hem hebt uitgeleend? We hebben het natuurlijk over het poëziealbum! In je jongere jaren heb je vast zo’n prachtig album in je bezit gehad of misschien is er nu nog steeds wel een poëziealbum van jou in omloop.
Hoe oud de traditie ook is, ouderwets is het schrijven in een poëziealbum zeker niet. Onze redacteur is dan ook fan van deze eeuwenoude traditie en ging op zoek naar zes mooie Friese versjes. Wie weet kun jij één van deze versjes ooit nog eens plaatsen in een album van je (klein-)kind, buurjongetje/buurmeisje of vriend/vriendin! Natuurlijk misstaan de versjes ook niet op kaartjes of digitale afbeeldingen.
Freonskip
Op dit lytse albumblêd
wol ‘k allinne skriuwe:
Lit, wat ek feroarje mei,
ús freonskip altyd bliuwe!
Thús
Do stiest no noch foar it libben,
’t is alles noch sa moai.
In jeugd fol fleur en sinne,
in wrâld fol blommetoai.
Ik ried dy oan myn famke
nim goed dyn jonkheid mei,
want neat giet yn it libben
sa bjuster gau foarby.
Mar wêrst ek letter swalkest
of wêrt dyn fuotten gean,
dyn âldershûs, dyn thús
sil jimmer iepen stean!
In blomke
Ik plak yn dyn boekje
in blomke, in tûkje.
En ik skriuw dêrby,
wês lokkich en blij!
In plantsje
‘k Fûn in plantsje tusken ’t gers
‘k ha dat yn in potsje set
doe kaam der in blomke yn
dat wie in ferjit-my-net.
’t Plantsje stie der prachtich by
dêrom jou ik it oan dy,
no en dan moat it wat wetter,
silst ek oan my tinke, letter?
Roazegeur en sinneskyn
Roazegeur en sinneskyn,
geunstich waar en foar de wyn.
Haw dat altyd mar as’t kin,
wjirret it soms lykwols jin.
Wês dat net te gau fan ’t stik,
mar bliuw moedich, dat winskje ik.
In minskebern
Albumferske foar ús famke:
blommen bloeie en bin moai,
fûgels sjonge en bin bliid,
mar, do bist in minskebern.
As it stoarmet ferwaait de simmerbloei,
as it wintert ferklûmje de fûgels,
mar, do bist in minskebern.
Stean sterk as de stoarmen komme,
kear de winter mei dyn waarmte,
want, do bist in minskebern.